In Monitor zagen we deze week hoe een oma, tevens schoonmoeder van Lange Frans, € 34.000 aan bijstand en boete moet betalen omdat de kleinkinderen te vaak bij haar zijn geweest. Kleinkinderen, daar kun je op passen als ze toch bij je zijn, en op kinderen passen, dat is op geld waardeerbare arbeid. Daar moet je dus geld voor rekenen, tenminste, als je dat structureel doet, of op afspraak. Als je in de bijstand zit dan. Heel Nederland was stomverbaasd over deze economische opvatting van familieliefde maar het uitgangspunt dat je geacht wordt je familie geld te vragen voor activiteiten die je ter liefde Gods ontplooit maakt inmiddels onderdeel uit van de vakliteratuur. PvdA-woordvoerder sociale verzekeringen en voorzieningen John Kerstens verkondigde in Monitor dus de gangbare uitleg en kwam daar pas op terug toen het halve land over hem heenviel.
Als je in de bijstand zit, mensen, dan mag je niet deelnemen aan het familie- en buurtleven zoals een ander en al helemaal niet als je ergens goed in bent. Dus ben je een oma dan mag je niet oppassen en ben je, bijvoorbeeld, rijinstructeur, dan mag je je dochter niet gratis lesgeven. Uw buren zien daar op toe, wel weer gratis natuurlijk, en als ze het melden bent u de lul voor volledige betaling van wat uw familieliefde waard is plus 100% boete. Dat is dan trouwens ook wel weer een interessante casus, want stel dat uw buren de halve straat aangeven en zelf ook een uitkering genieten dan zou je voor hetzelfde geld kunnen stellen dat dat op geld waardeerbare arbeid is.
Naar aanleiding van de schoonmoeder van Lange Frans gaan er nu kamervragen gesteld worden, want er moet helderheid komen. Ik denk even constructief mee.
Stel ik zit in de bijstand. Mag ik nu:
- Boodschappen doen voor een buurvrouw met griep? Albert Heijn vraagt er geld voor. Niet? Is normale burenhulp? OK. En een buurvrouw met een gebroken been? Zes weken zeg maar? Moeilijk? En een buurvrouw die vergeten is waar de winkel is? Nu klinkt het wel structureel. En stel dat ik bij Albert Heijn gewerkt heb, als boodschappenbezorger? Mag ik nu mijn expertise inzetten?
- De haren van de kinderen van de buurvrouw knippen die ook in de bijstand zit? Ik ben daar toevallig heel handig in en 't mens heeft geen cent te makken. Het hele zootje gaat op een rijtje zitten en hup hup. Ja? Mag? En als ik gediplomeerd kapster ben? Nee zeker hè? Misschien de struiken snoeien? Of lijkt dat er teveel op? Wel?
- De struiken van de buuf snoeien? Ik ben tuinman ja. Niet dus. Snap ik. Mag ik wel de haren van de kinderen knippen? Ik woon aan de andere kant ja. Okee, dus ik mag de haren knippen, en dat buuf ter andere zijde dan de tuin doet? Prima, duurt iets langer en het resultaat is navenant maar dan doen we 't zo.
-Verliefd worden op de buurman? Nou ja, verliefd, verliefd, neenee we wonen niet samen nee echt niet (krijg je dat weer) nee, ik geil gewoon een beetje op 'm. Ik heb wel zin in 'm zeg maar. Ik wou wel eens een keertje, nou ja. Ja. Ja klopt. Ik was vroeger inderdaad zeg maar sekswerker zoals dat heet. Veel mee verdiend toen maar da's allemaal op. En nou met die kinderen zie ik dat niet meer zitten. Nee hè. Ik zag de bui al hangen. Ik kan 't wel vergeten. Mijn seks is op geld waardeerbaar. Geen hotseflots meer voor mij, had ik maar kapster moeten worden.
U had het allemaal kunnen weten want hier vindt u, uit april 2014, een keurig vakartikel uit een keurig vakblad over op geld waardeerbare arbeid, dat alle woordvoerders sociale zekerheid en voorzieningen ongetwijfeld van a tot z kunnen opdreunen, waarin de oma van de kinderen van Lange Frans figureert, net als de rijinstructeur, en dat de medewerkers van de sociale diensten om de oren krijgen als ze hun targets niet halen. En nu gaan we dus vragen stellen in de Tweede Kamer maar ik zou bij Toutatis niet weten welke want alles is al lang bekend of zou dat moeten zijn. En met die van mij kun je toch niet aankomen. Of wel.
