Pagina's

maandag 30 juni 2014

KLM en andere berichten uit Horkenland

De tweet: Adios Amigos, de foto ‘Departures’ met daarop een archetypisch Mexicaans mannetje. Zo meende de servicedesk van de KLM de overwinning van het Nederlands elftal op de Mexicanen te moeten vieren.

Mexicanen werden woedend. Flauw. Mexicanen kunnen niet tegen een grapje. Amerikanen werden woedend. Engelsen werden woedend. Een Italiaanse werd woedend. Het werd allengs duidelijker: op de hele wereld kunnen alleen Nederlanders tegen een grapje.
We hebben recent meer soortgelijke incidenten gehad. Terwijl Nederland over de grond rolt van het lachen haalt de wereld zijn wenkbrauwen op. Dat ligt natuurlijk aan de wereld maar we passen ons dan in jezusnaam maar aan. De KLM verwijdert de tweet. Het was echt gewoon een grapje, maar er kwamen teveel reacties op.

Ik wou het hoofdstuk ‘racisme’ maar overslaan, dat is al eerder uitgebreid geschreven door anderen en het heeft niet geholpen. Ik wou het eens ouderwets over manieren hebben.
Wanneer jullie, jongens en meisjes van de twitterbalie van de KLM, zitten te twitteren, dan spreken jullie namens KLM tot de wereld. Het account @KLM zegt het zelf: Official Global Account. Jullie zijn daar niet onder je vriendjes. Elke seconde die jullie daar doorbrengen zijn jullie op aarde om je te bekommeren om het welzijn van de klanten van de KLM. Jullie staan niet op het podium, jullie zitten aan de servicebalie. Wij zijn de klanten, niet het publiek. Wij verwachten een professionele dienstverlenende houding. Wij betalen niet voor studentikoze ongein. Botte ongein bovendien, die namens de KLM zegt: fuck de klanten, ik zit hier voor mijn lol. Zo wordt ongein een gekwalificeerde belediging. Wat jullie volledig missen is dat precies die context zo kwaad maakt. Zoals een Mexicaan zei: wanneer een willekeurige privépersoon zoiets zegt is dat iets heel anders. Van de Royal Dutch Airlines pik ik dit niet.
Dan, beste jongens en meisjes van de twitterbalie, is er nog de stelregel voor de omgang met de verliezende tegenstander. Ook daar kunnen we een overtreding noteren. Een waardige winnaar laat de verliezende tegenstander op waardige wijze de arena verlaten. Ook dit is een element dat aan jullie botte hersens schijnt te ontsnappen. Bestudeer de reactie van de Mexicaanse vliegmaatschappij maar eens. Deze is heel leerzaam als je iets wilt weten over wat dat is, waardigheid. Of kijk eens een wedstrijdje snooker op de BBC.

Jammer genoeg weten wij in Nederland al niet beter. Horkerig gedrag komen wij als klanten in Nederland overal tegen. De bijbeunende student die onder het vakkenvullen luidkeels de details van zijn stapavond deelt met de collega's die zich binnen schreeuwafstand bevinden. De servicedeskmedewerker van de Hema die, gehuld in een modieuze afzakbroek, een onsmakelijk uitzicht biedt wanneer hij zich omdraait en bukt om iets uit de la te halen. De ojee-ober die een glas wijn over een klant uitgiet en naar de keuken draaft om terug te komen met de smerigste dweil die je ooit hebt geroken. De baliemedewerker van een bank die bij een klacht over zijn geklep met collega's riposteert: “U moet maar denken mevrouw, u staat hier 20 minuten, ik sta hier de hele dag.” (Ook dat was een grapje, uiteraard.)

Dankzij de Royal Dutch Airlines is onze reputatie als onbeschofte brokken ongeleide hilariteit met een korte broek gewoon weer eens bevestigd. Wat dat betreft is er niets aan de hand. Maar als men voortaan in het buitenland vraagt of wij uit Duitsland komen zeg ik gewoon ja.

1 opmerking:

  1. Onderdeel, ben ik bang, van de algehele verhuftering van de (al)gemene cultuur in Nederland. Met o.m. dank natuurlijk aan geenstijl.

    BeantwoordenVerwijderen